Zdjęłam odbitki pni ze zdziczałych drzew owocowych w wysiedlonych wsiach łemkowskich. Półprzezroczyste materiały zestawione ze sobą tworzą iluzję drzewa. Wielkoformatowe odbitki składają się na instalację przestrzenną - wspomnienie przydomowego sadu. Zawieszone w przestrzeni materiały ledwie dotykają podłoża, drzewa nie posiadają korzeni. Ruch widza ożywia je.

Półprzezroczyste materiały i siatki oraz zwiewne tiule wraz z podmuchem wiatru lub ruchem widza nabierają życia: drgają i falują, odrywają się od ziemi i zaraz opadają. Są efemeryczne i ulotne.
Przez ostatnie dwa lata kilkakrotnie wracałam do doliny wsi Szklary w Beskidzie Niskim aby w ten sposób dokumentować przemijanie krajobrazu i historię wysiedleń łemkowskich.

Wielkoformatowe odbitki drzew wykonane są techniką frotażu. Poprzez nakładanie farby na pień drzewa i zdejmowanie unikalnego odcisku na materiale uchwyciłam niepowtarzalny charakter każdego drzewka owocowego. Ważny był dla mnie fizyczny kontakt z korą, dotykanie materii tego żywego organizmu i utrwalanie jego odbicia oraz struktury bez zbędnej, krzywdzącej ingerencji.